More

    «Τα δάκρυα που μοιράστηκα μαζί σου»: Το τένις αποχαιρέτησε τον θρυλικό Ράφαελ Ναδάλ

    Sports
    Από Locker Room
    1 λεπά. ανάγνωσης

    Η αυλαία έπεσε για μία από τις κορυφαίες αθλητικές καριέρες όλων των εποχών, αυτή του Ράφα Ναδάλ, ο οποίος μέσα σε ένα έντονο συγκινησιακό κλίμα, είπε το “αντίο” αγωνιζόμενος στην πατρίδα του, ενώ τα μηνύματα των κορυφαίων του αθλήματος αναδεικνύουν το μεγαλείο του.

    Μια καριέρα βγαλμένη από παραμύθι. Ένα από τα αγαπημένα παιδιά της παγκόσμια αντισφαίρισης, ο προληπτικός Ράφα από τις Βαλεαρίδες Νήσους, έλαβε τον αποχαιρετισμό που του άρμοζε στα χώματα της χώρας του, της Ισπανίας, δίχως να μπορέσει να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Και όπως φρόντισε να αναφέρει και ο ίδιος χαριτολογώντας, όπως ξεκίνησε η πορεία του με ήττα στο Davis Cup, έτσι και ολοκληρώθηκε, καθώς ηττήθηκε από τον Ολλανδό, Βαν ντε Ζάντσκουλπ, με το τελικό αποτέλεσμα να έχει μικρή σημασία. “Λύγισε” κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου, “λύγισε” όμως και όταν στα μάτριξ του γηπέδου εμφανίστηκαν φίλοι από τον χώρο του αθλητισμού για να αποδώσουν τον φόρο τιμής τους σε έναν από τους κορυφαίους που το έκαναν ποτέ.

    Μεταξύ αυτών οι αντίπαλοι που αντιμετώπισε ουκ ολίγες φορές, τρεις προσωπικότητες οι οποίες έτυχε να “λάμψουν” την ίδια εποχή, αφήνοντας ιστορία στον χώρο του τένις. Αρχής γενομένης του Ρότζερ Φέντερερ, ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ήταν τεράστια τιμή να αγωνιστώ στο πλευρό σου, αλλά και ως αντίπαλος σου». Εν συνεχεία, ο έτερος σπουδαίος, ο Νόβακ Τζόκοβιτς τοποθετήθηκε λέγοντας: «Είναι τιμή μου και είμαι συγκλονισμένος που μπόρεσα να με αποκαλέσουν αντίπαλο σου». Ενώ ακολούθησε ο Άντι Μάρεϊ με τα εξής λόγια: «Το πάθος και η ένταση σου ήταν κάτι που ενέπνευσε όλους τους παίκτες».

    Φυσικά αξιοσημείωτα ήταν και τα μηνύματα τόσο του συμπατριώτη του και ίσως διάδοχου του, Κάρλος Αλκάραθ, αλλά και… δύο θρύλων της γυναικείας αντισφαίρισης. Διότι ο 21χρονος συμπατριώτης του, ο οποίος στάθηκε δίπλα του στην είσοδο των αθλητών, δήλωσε τα εξής: «Τα όνειρα μου ήταν να γίνω ο Νο1 στον κόσμο και να κερδίσω Grand Slams. Μεγάλο μέρος των ονείρων μου το χρωστάω σε σένα». Ακολούθως η Σερένα Γουίλιαμς προσέθεσε και αυτή το δικό της συγκινητικό μήνυμα: «Θα σε αγαπάμε για πάντα και θα μας λείψεις για πάντα». Τέλος, η Μαρία Σαράποβα έβαλε και αυτή τη “πινελιά” της σε αυτή την συναισθηματική βραδιά, λέγοντας: «Κανείς σαν εσένα. Έχω τόσο σεβασμό για την αγάπη σου να μάχεσαι, την αγνή ποιότητα την οποία παρουσιάζες, ακόμη και στην δύσκολη μέρα σου».

    Παρ’ όλα αυτά αξίζει να γίνει ιδιαίτερη μνεία ακόμη μια φορά στον Ρότζερ Φέντερερ, τον Ελβετό θρύλο του τένις, ο οποίος μαζί με τον Ναδάλ δημιούργησαν μία εκ των κορυφαίων αντιπαλοτήτων εντός των courts, πιέζοντας ο ένας τον άλλον ώστε να “τρυπήσουν” ταβάνια. Διότι η αναγνώριση του, τόσο στο αγωνιστικό όσο και στο ανθρώπινο επίπεδο αναδεικνύει τον άνθρωπο Ράφα και το γράμμα που έγραψε γι’ αυτόν “ράγισε” καρδιές:

    «Πάμε, Ναδάλ!

    Καθώς ετοιμάζεσαι να αποχωρήσεις από το τένις, έχω μερικά πράγματα να μοιραστώ πριν ίσως γίνω συναισθηματικός.

    Ας ξεκινήσουμε με το προφανές: με νίκησες πολλές φορές. Περισσότερες απ’ ό,τι κατάφερα εγώ να σε νικήσω. Με προκάλεσες με τρόπους που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε. Στο χώμα, ήταν σαν να έμπαινα στην αυλή σου, και με έκανες να δουλέψω πιο σκληρά απ’ όσο ποτέ φανταζόμουν, μόνο και μόνο για να σταθώ στα πόδια μου. Με έκανες να επανεφεύρω το παιχνίδι μου—ακόμα και να αλλάξω το μέγεθος της κεφαλής της ρακέτας μου, ελπίζοντας να αποκτήσω κάποιο πλεονέκτημα.

    Δεν είμαι πολύ προληπτικός άνθρωπος, αλλά εσύ το πήγες σε άλλο επίπεδο. Όλη η διαδικασία σου. Όλες αυτές οι τελετουργίες. Να βάζεις τα μπουκαλάκια νερού σου στη σειρά σαν στρατιωτάκια, να φτιάχνεις τα μαλλιά σου, να τακτοποιείς το εσώρουχό σου… Όλα αυτά με τη μέγιστη ένταση. Μυστικά, λάτρευα όλο αυτό. Γιατί ήταν τόσο μοναδικό—ήταν τόσο εσύ.

    Και ξέρεις κάτι, Ράφα; Με έκανες να απολαύσω το παιχνίδι ακόμα περισσότερο.

    Εντάξει, ίσως όχι στην αρχή. Μετά το Australian Open του 2004, κατάφερα για πρώτη φορά να γίνω νούμερο 1 στην κατάταξη. Νόμιζα ότι ήμουν στην κορυφή του κόσμου. Και ήμουν—μέχρι που δύο μήνες αργότερα, μπήκες στο γήπεδο στο Μαϊάμι με το κόκκινο, χωρίς μανίκια μπλουζάκι σου, επιδεικνύοντας τους δικέφαλους σου, και με νίκησες πειστικά. Όλη αυτή η φήμη που είχα ακούσει για σένα—για αυτόν τον απίστευτο νεαρό παίκτη από τη Μαγιόρκα, ένα ταλέντο γενεών, που μάλλον θα κέρδιζε κάποιο Grand Slam κάποια μέρα—δεν ήταν απλά υπερβολές.

    Ήμασταν και οι δύο στην αρχή του ταξιδιού μας, και καταλήξαμε να το διανύσουμε μαζί. Είκοσι χρόνια μετά, Ράφα, πρέπει να πω: Τι απίστευτη πορεία που είχες. Συμπεριλαμβανομένων 14 French Open—ιστορικό! Έκανες την Ισπανία περήφανη… έκανες ολόκληρο τον κόσμο του τένις περήφανο.

    Συνεχίζω να σκέφτομαι τις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε. Την προώθηση του αθλήματος μαζί. Τον αγώνα στο γήπεδο μισό-γρασίδι, μισό-χώμα. Το σπάσιμο του ρεκόρ προσέλευσης, παίζοντας μπροστά σε περισσότερους από 50.000 φιλάθλους στο Κέιπ Τάουν, στη Νότια Αφρική. Το να γελάμε ο ένας με τον άλλον. Το να εξαντλούμαστε στο γήπεδο και μετά, μερικές φορές, να πρέπει σχεδόν κυριολεκτικά να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια των τελετών απονομής.

    Είμαι ακόμα ευγνώμων που με κάλεσες στη Μαγιόρκα για να βοηθήσω στα εγκαίνια της Rafa Nadal Academy το 2016. Βασικά, κάπως αυτοπροσκαλέστηκα. Ήξερα ότι θα ήσουν πολύ ευγενικός για να επιμείνεις να είμαι εκεί, αλλά δεν ήθελα να το χάσω. Ήσουν πάντα ένα πρότυπο για τα παιδιά όλου του κόσμου, και η Μίρκα κι εγώ είμαστε τόσο χαρούμενοι που τα παιδιά μας έχουν προπονηθεί στις ακαδημίες σου. Πέρασαν υπέροχα και έμαθαν τόσα πολλά—όπως χιλιάδες άλλοι νεαροί παίκτες. Αν και πάντα ανησυχούσα μήπως τα παιδιά μου γυρίσουν σπίτι παίζοντας τένις ως αριστερόχειρες.

    Και μετά ήταν το Λονδίνο—το Laver Cup το 2022. Ο τελευταίος μου αγώνας. Σημαίνει τα πάντα για μένα που ήσουν εκεί δίπλα μου—όχι ως αντίπαλος, αλλά ως παρτενέρ στο διπλό. Το να μοιραστώ το γήπεδο μαζί σου εκείνη τη νύχτα, και να μοιραστώ εκείνα τα δάκρυα, θα είναι για πάντα μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της καριέρας μου.

    Ράφα, ξέρω ότι είσαι συγκεντρωμένος στην τελευταία φάση αυτής της επικής καριέρας. Θα μιλήσουμε όταν τελειώσει. Προς το παρόν, θέλω απλώς να συγχαρώ την οικογένεια και την ομάδα σου, που έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην επιτυχία σου. Και θέλω να ξέρεις ότι ο παλιός σου φίλος θα σε υποστηρίζει πάντα, και θα υποστηρίζει εξίσου έντονα ό,τι κάνεις από εδώ και πέρα.

    Ράφα, έτσι!

    Με τις καλύτερες ευχές, ο θαυμαστής σου, Ρότζερ».

    Kαι αφού χρειάστηκαν χαρτομάντηλα για να διαβάσει κανείς όσα σύνταξε ο Φέντερερ, στο τέλος της ημέρα έχει αξία να προβληθεί το πως ένιωσε ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, ο Ναδάλ, ο οποίος με την λιτότητα, αλλά και την δύναμη που έχει ο λόγος του, εξέφρασε τις πιο αγνές του σκέψεις: «Θέλω απλά να με θυμάται ο κόσμος σαν έναν καλό άνθρωπο και ένα παιδί που ακολούθησε τα όνειρα του και πέτυχε περισσότερα απ’ όσα ονειρεύτηκε ποτέ. Οι τίτλοι… είναι εκεί. Πιθανότατα το γνωρίζετε. Ο τρόπος που θα ήθελα να μη μνημονεύουν είναι περισσότερο σαν ένα καλό άτομο από ένα μικρό χωρίο της Μαγιόρκα».

    Και το παιδί από την Μαγιόρκα πέτυχε τα πάντα. Κατέκτησε 14 «Roland – Garros» τα οποία τον έκαναν «βασιλιά του χώματος», τέσσερα US Open, ισάριθμα Davis Cup, δύο Wimbledon, ;άλλα τόσα  Αυστραλιανά Open και φυσικά τα Ολυμπιακά μετάλλια το 2008 και το 2016. Ράφαελ Ναδάλ, σε ευχαριστούμε για όλα!

    Κατηγοριες:
    Sports

    Τελευταία Άρθρα

    Σχετικά Άρθρα