Την τρέχουσα χρονική στιγμή (13/03) η σωρός του θρυλικού Αλέκου Αλεξιάδη βρίσκεται στο «Κλεάνθης Βικελίδης» όπου λαμβάνει χώρα λαϊκό προσκύνημα και το «Locker Room» σκιαγραφεί το αποτύπωμα ενός θρύλου Άρη στον σύλλογο, αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η αποχώρηση του Αλέκου Αλεξιάδη από τα έγκατα με προορισμό τους ουρανούς σημάνει το τέλος μιας εποχής, της τελευταίας “χρυσής” του Άρη, ο οποίος κατείχε κυρίαρχο ρόλο στα ποδοσφαιρικά δρώμενα στα τέλη της δεκαετίας του 60′ και στις αρχές αυτής του 70′. Επρόκειτο για έναν εκ των πιο χαρισματικών Ελλήνων επιθετικών όχι μόνο του «Θεού του Πολέμου», αλλά και ευρύτερα του εγχωρίου ποδοσφαίρου.
Ο λόγος για ένα παιδί το οποίο ένας άλλος θρυλικός σέντερ φορ του συλλόγου, ο Κλεάνθης Βικελίδης του οποίου το όνομα δόθηκε στο γήπεδο της Χαριλάου, το εντόπισε σε ηλικία μόλις 12 ετών, διαβλέποντας στα μάτια του τον διάδοχο του. Γεγονός το οποίο τον δικαίωσε, καθώς μερικά χρόνια αργότερα θα αποτελούσε την “αιχμή του δόρατος” των Θεσσαλονικιών, στους οποίους αγωνίστηκε για 12 συναπτά έτη (1963-1975) με συνέπεια στο να “ματώνει” τα αντίπαλα δίχτυα. Διότι δεν πέρασε σεζόν στην οποία να τερμάτισε με μονοψήφιο αριθμό τερμάτων.
Ακόμη και με το εθνόσημο, με το οποίο αγωνίστηκε σε μόλις δύο περιπτώσεις, κατόρθωσε να πετύχει ισάριθμα τέρματα, ωστόσο στην ιστορία έμεινε κυρίως για τα επιτεύγματα του στον Άρη. Κι αυτό γιατί με αυτόν οι “κιτρινόμαυροι” πραγματοποίησαν τις εξαιρετικές πορείες τους στο ελληνικό πρωτάθλημα, με αποκορύφωμα την αγωνιστική περίοδο 1968/69′, όταν έγιναν η πρώτη ομάδα εκτός του Π.Ο.Κ. (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) που τερμάτισε στην πρώτη τριάδα της διοργάνωσης, γεγονός το οποίο έμελλε να επαναλάβουν έπειτα από μια πενταετία.
Το όνομα του Αλεξιάδη συνδυάστηκε και με τις πρώτες ευρωπαϊκές εξορμήσεις στην ιστορία του «Θεού του Πολέμου», σκοράροντας μάλιστα στο πλαίσιο του Κυπέλλου Διεθνών Εκθέσεων το 1968 επί της Χιμπέρνιανς Μάλτας. Αποκορύφωμα ωστόσο της πορείας που διέγραψε με την ομάδα της καρδιάς του, αποτέλεσε η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος το 1970, στον τελικό που έλαβε χώρα στο «Καυταντζόγλειο», τότε που αυτός και οι συμπαίκτες του υπέταξαν τον “συμπολίτη” ΠΑΟΚ με 1-0, ενώ του ακυρώθηκαν δύο γκολ. Ωστόσο άλλα τόσα κατέγραψε στον δρόμο μέχρι το παιχνίδι του τροπαίου – το οποίο αποτελεί το τελευταίο του συλλόγου μέχρι και σήμερα – καθώς χρίστηκε εις διπλούν σκόρερ με αντιπάλους τους Παναθηναϊκό και Καλλιθέα.
Όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε 152 τέρματα, γεγονός που τον τοποθετεί στην δεύτερη θέση με την λίστα των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του Άρη. Μπροστά του μόνο ο σπουδαίος Ντίνος Κούης! Μόνο που η διαφορά του Αλεξιάδη με τους υπόλοιπους σπουδαίους των “κιτρινόμαυρων” είναι πως η συνεισφορά του συνοδεύτηκε με μερικές από τις πρώτες και τελευταίες μέχρι σήμερα στιγμές καταξίωσης του «Θεού του Πολέμου».