More

    Ο ΝΠΣ του Αχιλλέα Μπέου και η Athens Kallithea του Τεντ Φιλιππάκου

    Blog
    Από Locker Room
    Λιγότερο από 1 λεπά. ανάγνωσης

    Στα απόνερα μίας επεισοδιακής αναμέτρησης μεταξύ της Athens Kallithea και του ΝΠΣ Βόλου, το «Locker Room» στέκεται στο τρίτο ημίχρονο, πραγματοποιώντας μερικές παρατηρήσεις για δύο εκ διαμέτρου διαφορετικά κοινωνικά… πρότζεκτ.

    Λιγότερο από τρία 24ωρα έχουν περάσει από την πρεμιέρα των play out και την κομβικής σημασίας μάχη μεταξύ της Athens Kallithea και του ΝΠΣ Βόλου, η οποία βρήκε αμφότερες να μοιράζονται από έναν βαθμό (1-1) στην μάχη για την παραμονή τους στην κατηγορία, αποτέλεσμα το οποίο αφήνει τον σύλλογο της Μαγνησίας να προηγείται στο +1 από τον αντίστοιχο, προτελευταίο των δυτικών προαστίων. Παρ’ όλα αυτά όπως είθισται στο ελληνικό (ποδοσφαιρικό) γίγνεσθαι, την παράσταση έκλεψε το τρίτο ημίχρονο της μάχης που έλαβε χώρα στο «Απόστολος Νικολαΐδης» με τις ανακοινώσεις των δύο συλλόγων, με αφορμή την διαιτησία του κυρίου Χρήστου Βεργέτη.

    Δεν αξίζει να σταθεί κανείς ιδιαίτερα στο τι έγινε ή δεν έγινε κατά την διάρκεια της αναμέτρησης, καθώς είναι ηλίου φαεινότερο πως οι εκατέρωθεν φωνές αναφορικά με το εν λόγω ζήτημα δεν πρόκειται να κοπάσουν ποτέ. Αυτό που έχει αξία να μελετήσει κανείς είναι η στάση και η φιλοσοφία δύο εκ διαμέτρου διαφορετικών παραγόντων, αρχής γενομένης από αυτόν της φιλοξενούμενης ομάδας, μέσω της θέσης που πήρε από επίσημη ανάρτηση που δημοσιεύτηκε από την θεσσαλική ΠΑΕ.

    «Σε ότι αφορά το περιβόητο πρότζεκτ που μας έχουν ζαλίσει, ειλικρινά αναρωτιόμαστε ποιον ενδιαφέρει και γιατί. Ειδικά από τη στιγμή που κανείς δεν έχει καταλάβει τι είδους πρότζεκτ είναι αυτό. Και έχουμε άλλη μια απορία: Ολοι αυτοί οι καλλιτέχνες και επιμελητές εκθέσεων, μουσικοί και ηθοποιοί, επιχειρηματίες, στελέχη και άλλες επιδραστικές προσωπικότητες, καθώς και εκπρόσωποι σημαντικών πολιτιστικών θεσμών όπως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας που όπως υποστηρίζουν βρέθηκαν στις εξέδρες του γηπέδου, που ακριβώς ήταν; Γιατί εμείς είδαμε μερικές «βίζιτες» και κάπoιες/ους τρανσέξουαλ να θαυμάζουν το περιβόητο project του κώλου».

    Αυτό αποτέλεσε ένα απόσπασμα της εν λόγω διαμαρτυρίας, με ρητορική μίσους συνηθισμένη για τα στάνταρ του προέδρου – δημάρχου, Αχιλλέα Μπέου, η οποία δυστυχώς δεν εκπλήσσει πλέον κανέναν. Ωστόσο δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητη και να αντιμετωπιστεί με απάθεια – τόσο από τους επίσημους φορείς, όσο και από την κοινή γνώμη – διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι σα να νομιμοποιούνται οι εν λόγω τακτικές και η συγκεκριμένη φρασαιολογία, η οποία δυστυχώς δεν κάνει την εμφάνιση της μόνο από τον εν λόγω κύριο. Και δυστυχώς όταν ο λόγος αυτός κηρύττεται δημοσίως μπολιάζει στο μυαλό των φιλάθλων, πολλοί εκ των οποίων βρίσκονται σε ευαίσθητες ηλικίες ή δεν έχουν αναπτύξει επαρκώς το προσωπικό τους κριτήριο με αποτέλεσμα να τον υιοθετούν. Γι’ αυτό και είναι επιτακτική η εξάλειψη τέτοιων φαινομένων.

    Στον αντίποδα αναφορικά με τον Τεντ Φιλιππάκο επειδή είχα την τύχη να επικοινωνήσω κάποτε μαζί του μέσω ανταλλαγής μηνυμάτων όταν πρωτοέκανε την εμφάνιση του το πρότζεκτ «Athens Kallithea», μου έδωσε την αίσθηση ενός ευγενέστατου, εξωστρεφή ανθρώπου. Και αυτό είναι το point του όλου εγχειρήματος του. Το rebranding ενός ιστορικού συλλόγου, ο οποίος έγινε συνώνυμο της εξωστρέφειας και της συμπερίληψης, περπατώντας στα σύγχρονα μονοπάτια του 2025 και βάζοντας τα γυαλιά στο θέμα marketing, ακόμη και στους γίγαντες του ελληνικού ποδοσφαίρου, μερικοί εκ των οποίων αμυδρά ακολουθούν τα βήματα του.

    Με αυτόν τον τρόπο, με τις «βίζιτες» και τα «τρανς» άτομα που διέκρινε (;) ο κύριος Μπέος, κατορθώνει να προσελκύσει νέο κοινό στον κόσμο της «στρογγυλής θεάς» ή κοινό το οποίο προϋπήρχε και δεν επιθυμούσε ή φοβόταν να πάει στο γήπεδο. Αδιαμφισβήτητα, υπάρχει και η παραδοσιακή πλευρά της Καλλιθέας η οποία δυσανασχετεί με την αλλαγή του εμβλήματος, όπως και με την αλλαγή της φυσικής έδρας από το «Ελ Πάσο» στο «Απόστολος Νικολαΐδης». 

    Δεν μπορεί να την αδικήσει κανείς, έχουν κι αυτοί οι φίλαθλοι τα δικά τους πιστεύω και τη δική τους επιχειρηματολογία, ωστόσο αναφορικά με το πρώτο σκέλος ουκ ολίγες ομάδες, είτε εγχώριες (βλ. ΟΦΗ) είτε μεγαθήρια του εξωτερικού (βλ. Γιουβέντους) έκαναν μετατροπές στο σήμα τους και συνέχισαν να λειτουργούν αρμονικά. Αναφορικά με το γηπεδικό; Αίσθηση μου είναι πως η διοίκηση της αθηναϊκής ΠΑΕ αργά ή γρήγορα θα πραγματοποιήσει τα απαραίτητα έργα, ώστε να επιστρέψει στο “σπίτι” της, καθώς η εντύπωση που δόθηκε από τις περασμένες σεζόν στην Super League 2, είναι πως το ιδιοκτησιακό καθεστώς αγκάλιασε την σπάνια και ιδιαίτερη αισθητική που εκπέμπει το «Γρηγόριος Λαμπράκης». Τουλάχιστον αυτό φάνηκε μέσα από τα υπέροχα social media του συλλόγου.

    Κατηγοριες:
    Blog

    Τελευταία Άρθρα

    Σχετικά Άρθρα