More

    Κόντρα στο κύμα των Αμερικανών, ο Μπέβερλι νιώθει εντάξει με τον πόλεμο και το συμβόλαιο του

    Blog
    Από Locker Room
    Λιγότερο από 1 λεπά. ανάγνωσης

    Δηλώσεις που θα συζητηθούν πραγματοποίησε ο Πάτρικ Μπέβερλι στο δικό του podcast, οi οποίες γεννούν ερωτηματικά γύρω από την παρουσία του ίδιου σε σύγκριση αυτή των υπολοίπων συμπατριωτών του στο εμπόλεμο Ισραήλ.

    Κοινό μυστικό αποτελεί το γεγονός, πως το να είσαι ξένος αθλητής αυτή την στιγμή στο Ισραήλ είναι μία απόφαση δύσκολη, τόσο για κοινωνικοπολιτικούς όσο και για λόγους επιβίωσης. Δεν είναι και λίγο γνωρίζεις πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να υλοποιηθεί κλιμάκωση του πολέμου, γεγονός που μπορεί να σου στερήσει την ζωή. Αυτό το γνωρίζει καλά η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η οποία για καλή της τύχη (σ.σ. σε αντίθεση με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας), συνεχίζει να συμμετάσχει για δεύτερη διαδοχική χρονιά στην EuroLeague, με αποτέλεσμα να δίνει την δυνατότητα στους παίκτες της να παραμένουν στο Βελιγράδι μετά τα εκτός των συνόρων παιχνίδια της.

    Στο Βελιγράδι διότι εκεί δίνει πλέον τους εντός έδρας αγώνες της, προφανώς για λόγους ασφαλείας, με την αρένα «Χάλα Πιονίρ» να την φιλοξενεί από την περασμένη σεζόν. Η κατάσταση αυτή από μόνη της είναι προβληματική, καθώς ο προπονητής του συλλόγου Όντεντ Κάτας δυσκολεύεται να βρει συνοχή στις προπονήσεις, ενώ στερείται την παρουσία κομβικών κομματιών του παζλ στις εγχώριες υποχρεώσεις. Διότι αυτή την στιγμή π.χ. αμφότεροι οι Αμερικανοί γκαρντ, Γουένιεν Γκάμπριελ και Σέιμπεν Λι (σ.σ. τραυματίας), βρίσκονται στην σερβική πρωτεύουσα, με τον προπονητή τους να γνωρίζει πως έχουν την δικαιοδοσία αλλά να εκφράζει την δυσαρέσκεια του.

    Πως να μην το κάνει άλλωστε, γνωρίζοντας πως το περασμένο καλοκαίρι – ελέω του τεταμένου κλίματος στην ευρύτερη γεωγραφική έκταση της περιοχής του – αποχώρησαν όχι ένας, ούτε δύο, αλλά τέσσερις από τους κορυφαίους παίκτες του. Ο λόγος για τους Λορέντζο Μπράουν, Μπόνζι Κόλσον, Γουέιντ Μπόντγουιν και Τζος Νίμπο, οι οποίοι βρήκαν στέγη στην Αθήνα (Παναθηναϊκός), την Πόλη (Φενέρμπαχτσε) και το Μιλάνο (Ολίμπια) αντίστοιχα. Προφανώς στην φυγή τους συντέλεσε τόσο τα στάτους των νέων τους ομάδων, όσο και το οικονομικό κομμάτι, αλλά σίγουρα εξωθήθηκαν και υπό τον φόβο της σωματικής τους ακεραιότητας. Διότι η αγωνιστική εικόνα της μέχρι πρότινος ομάδα τους ήταν υπέρ του δέοντος θετική την περασμένη σεζόν.

    Σε αυτό το πλαίσιο έρχονται τα λεγόμενα ενός συμπατριώτη τους σούπερσταρ να προξενήσουν απορίες. Ο λόγος για τον βετεράνο NBAερ και άλλοτε παίκτη του Ολυμπιακού, Πάτρικ Μπέβερλι, ο οποίος σε ηλικία 37 ετών και έπειτα από μία λαμπρή καριέρα στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη, ήρθε για τα τελευταία ένσημα στην Χάποελ Τελ Αβίβ. Εκεί όπου συνάντησε τον προπονητή που κάποτε τον ανέδειξε, τον Έλληνα Στέφανο Δέδα, με τον οποίον συνεργάστηκαν στα χρόνια της νιότης στην Ρωσία και την Σπαρτάκ Αγίας Πετρούπολης. Βέβαια το μεγαλύτερο κίνητρο ήταν το συμβόλαιο που του προσφέρθηκε, καθώς υπέγραψε συμφωνία διάρκειας δύο ετών με ετήσιες απολαβές δύο εκ. ευρώ, ενώ σε περίπτωση κατάκτησης του EuroCup θα προσθέσει στον τραπεζικό του λογαριασμό ακόμη ένα.

    Πίσω στις δηλώσεις που έκανε στο δικό του podcast, εν ονόματι «Pat Bev», εκεί όπου μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής: «Έχω μερικές ομάδες της EuroLeague που με προσέγγισαν, προφανώς, λόγω του τι συμβαίνει με τον πόλεμο. Θέλουν να ξέρουν αν θα μείνω, αλλά μου αρέσει εδώ. Νιώθω καλά. Αγαπώ τους συμπαίκτες μου. Αγαπώ τον προπονητή μου. Λατρεύω τον ιδιοκτήτη. Αγαπώ την ισραηλινή κουλτούρα. Μετανιώνω για την απόφασή μου; Όχι, καθόλου. Νομίζω ότι είναι ίσως μια από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα». 

    Σίγουρα η ομάδα του θα “τρίβει τα δάχτυλα” της από ικανοποίηση, καθώς ο ίδιος ξεχωρίζει μέχρι στιγμής σαν την “μύγα μες το γάλα”, καταγράφοντας στην Ευρώπη Μ.Ο. 14.8 π., 6.2 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 2.5 κλεψίματα ανά 28:55 λεπτά, συγκεντρώνοντας στο σύστημα αξιολόγησης 23 πόντους! Ωστόσο τα όσα διαλαλεί φαίνονται υπέρ του δέοντος – αν όχι ύποπτα – τότε σίγουρα περίεργα. Φυσικά και είναι λογικό να πει πως έχει δεθεί με τους συμπαίκτες του και το προπονητικό staff, αλλά είναι απαραίτητο να αναφερθεί στον πρόεδρο και τον πολιτισμό του εβραϊκού κράτους; Του έλλειψαν τα χρήματα, τα οποία έλαβε και με το παραπάνω στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού… ή δεν θα έβρισκε αντίστοιχα ποσά σε πιο ανταγωνιστικό – υγειές κλίμα στην Ευρώπη; Ενώ το ότι κλείνει, αναφερόμενος πως νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή του, μοιάζει σα να παρακινεί και άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμα του. Άβυσσος η ψυχή του επαγγελματία αθλητή!

    Κατηγοριες:
    Blog

    Τελευταία Άρθρα

    Σχετικά Άρθρα